Jobs, jobs, jobs

Hellooooo again,,

Alweer bijna meer dan een maand geleden sinds mijn laatste blog... Shame on me! Hoop dat ik jullie nu maar weer een beetje op de hoogte kan brengen van de afgelopen maand dan.

In mijn laatste blog was ik weer terug in Sydney na een mislukte farmjob, ik heb daarna ook nog een hele tijd doorgebracht in Sydney. Het idee was om hier binnen een week of 2 weer weg te zijn.. Wat dus uiteindelijk neer is gekomen op weer bijna een maand. Maar goed in Sydney dus veel tijd doorgebracht wachtend, hopend en zoekend. Om maar weer een farmjob proberen te vinden. Dat ging helaas nog niet zo makkelijk, de baan in Dubbo was namelijk niet meer 100% zeker aangezien het hostel vol zat en je er alleen in kon als je een auto had...(zodat je in de auto kon slapen). Dus dat idee toen maar een beetje laten varen en maar weer op zoek gegaan naar andere baantjes om een beetje geld in het laatje te krijgen.. Aangezien Sydney in de top 10 staat van duurste steden in de wereld is het vrij logisch dat elke cent mooi meegenomen is.

Daarom was ik ook erg blij toen Aukje me een baantje voor een dag aan kon bieden. In een van de buitenwijken van Sydney mee meubels verhuizen, vrij makkelijk baantje uiteindelijk. De vrouw waar we moesten helpen bleek een interieur verzorgster te zijn en had letterlijk elke kamer vol staan met van alles en nog wat (lees: troep). Daar dus eigenlijk de hele dag bezig geweest samen met een duitse jongen Daniel. We kregen 15 dollar per uur betaald wat best uitstekend was aangezien we het gewoon zwart kregen.. Dus na dagje werken weer op huis aan met een goeie $70.. Dat doet een mens goed kan ik je zeggen haha! Gelukkig kreeg ik zo'n 2 dagen later weer een smsje van hetzelfde vrouwtje of dat ik diezelfde week nog een paar dagen kon komen werken. Oftewel ben de hele week vanalles aan het verhuizen geweest door heel Sydney heen. Wel een erg toffe ervaring moet ik zeggen! Maar ondertussen begon het wel te knagen dat ik nog steeds geen vaste (farm)job had. Na wat gesprekken op skype met het thuisfront toch maar besloten dat het beter zou zijn als ik Sydney zou verlaten en meer naar een regio te vertrekken waar meer werk zou zijn. Maar voor ik kans had om dit uit te zoeken kreeg ik een adresje van een farm in Robinvale onder mijn neus. Farmer gebeld en gevraagd of ze nog mensen nodig hadden, en zowaar was er nog ruimte. Dus vrijwel meteen een Busticket naar Robinvale geboekt á $150. Daar ging mijn zuur verdiende geld weer, maar het was voor een goed doel gelukkig.

Op de dag van vertrek hoorde ik echter dat Aukje een mail kreeg van mensen die nu in Robinvale zaten, dat het moeilijk was om betaald te krijgen, accomodatie Kwalitatief Uitermate Teleurstellend was, en of ze er alsjeblieft niemand meer heen wilde sturen! Je kunt je voorstellen dat de verwarring groot was, vooral bij mij.. Weer een plan om farmwork te gaan doen in het water. Dus ondanks dat ik de ticket al betaald had toch maar besloten om niet naar Robinvale te gaan om versere onkosten te vermijden :( Op dat moment was ik eigenlijk ook helemaal klaar met Farmwork zoeken en had ik voor mezelf al besloten dat ik gewoon iets in de horeca ging zoeken. Dan maar geen 2e jaar... Maar wonder boven wonder kwam dan toch het verlossende woord dat ik naar Dubbo kon! Samen met Daniel(duitse jongen van het verhuizen) en Luca(een vriend van Daniel) de ticket voor de trein geboekt om dezelfde ochtend nog om 7:00 op het station klaar te staan, je snapt natuurlijk wel dat het even gevierd moest worden dat we eindelijk een goede baan hadden gevonden! Dus na een goed avondje stappen in Ivy's en op 2,5 uur slaap richting het station. Nadat we natuurlijk eerst bij Mc Donalds ons ontbijtje hadden gehaald ;) Helemaal klaar en opgeladen voor een "korte" treinreis van 6,5 uur door het mooie Australische landschap, waar we niet echt veel van hebben gezien na de korte nacht van de avond ervoor haha.

Rond kwart voor 2 kwamen aan in Dubbo, en onze transfer stond gelukkig ook al klaar, waardoor we meteen naar het hostel konden. Ik moet zeggen ik heb een stuk betere hostels gezien maar ook zeker een hoop slechter. Schoon is anders maar goed als Backpacker leer je daar gelukkig wel mee leven! Na dat ik mijn tas in de kamer had gezet en mijn spullen heb gedropt maar even een rondje door het hostel gedaan. Alle mensen die er waren kwamen al meteen heel aardig over. We werden eigenlijk meteen opgenomen in de "Dubbofamilie" wat natuurlijk altijd een goed gevoel is. Zeker als je weet dat je er wel een tijdje gaat zijn. Ook weer gemeet met Erik en Florian(Jumbo) die ook al op de farm zaten. Bij aankomst kregen we al te horen dat we de volgende morgen om 4:30 klaar moesten staan met onze spullen omdat we een paar dagen naar een andere stad zouden gaan om daar op het veld te werken. En het zou ongeveer een goede 4 uur kosten om er te komen, oftewel genoeg tijd om te slapen in de bus gelukkig! Aangezien het alweer vrijdag was en we toch in de bus konden slapen besloot mijn nieuwe familie om er die avond zoals gewoonlijk in het weekend maar weer een feestje van te maken.... En wie zijn wij dan om daar nee tegen te zeggen, eerste indruk kun je maar een keer maken natuurlijk haha! Wel zo slim geweest om toch maar redelijk op tijd naar bed te gaan, om de volgende dag weer met goeie moed aan mijn nieuwe baantje op het maisveld te beginnen.

Na de rit van 4 uur waar ik nog niet eens zo heel slecht heb geslapen, aangekomen in Tamsworth op een gigantisch maisveld. Waar de opdracht voor de aankomende dagen zou zijn om alle 'tessels'(bovenkanten of tops) uit de planten te trekken. Geen moeilijk werk maar wel saai op een gegeven moment als je het eenmaal te pakken hebt. Denk dat ik in 2 dagen letterlijk zo'n 40.000 tessels in mijn handen heb gehad. Maar wel lekker uurtjes kunnen maken en al mijn hostelgenoten beter leren kennen, dus ik zeg win-win situatie!

Na deze 2 enoverende dagen weer terug richting Dubbo om de volgende dag weer vers op het volgende veld te staan en daar ons ding te kunnen doen. Dit hebben we nu zo'n 2 weken gedaan en bevalt me best prima tot nu toe eigenlijk. De planning is om hier voorlopig nog wel even te blijven om zoveel mogelijk te sparen voor de rest van mijn reis. Dus verwacht de komende tijd maar niet al te veel spannende foto's of verhalen want ben bang dat er niet heel veel spannends gaat gebeuren. Mocht het wel het geval zijn, horen jullie het natuurlijk wel gewoon hoor!

Dus bij deze zeg ik weer gedag vanuit het zonnige Dubbo waar het nog steeds 30 graden is. En ik me dus ook nog wel prima vermaak. Bedankt voor alle leuke en lieve reacties elke keer! Doet me goed om iets te horen van jullie zo nu en dan.

Tot snel maar weer!

Cya maties!

Koen(Cohen, Goon, Coon)