Fraser and more,

Daaar zijn we weeeer! Tijd om jullie weer even te laten weten hoe het er voor staat en wat ik de afgelopen tijd weer heb gedaan hier in het "awesome" Austalie, om jullie weer even te herrineren de laatste blog ben ik geeindigd op de Whitsundays waar ik een 3 daagse zeiltrip heb gehad.

Nadat we van de boot zijn gesprongen in Airlie Beach hebben we Meep-Meep opgehaald van de parkeerplaats in de haven, vanuit daar nog even snel Airlie ingeweest een beetje chillen bij de lagoon met een hoop erg leuke mensen die we van de boot kennen, toen was het toch echt weer tijd om door te gaan naar het volgende plekje en iedereen WEER gedag te zeggen. Wat natuurlijk ook wel een beetje aan de orde van de dag blijft, maar het wordt er niet echt leuker op. Gelukkig heb ik nog steeds 3 super gezellige reismaatjes die ik voorlopig nog niet gedag hoef te zeggen, dus dat verzacht de pijn weer een beetje! En wie weet zien we een hoop mensen toch weer terug ergens onderweg, dat is ook wel de charme je weet niet of je iemand ooit nog gaat zien in je leven, maar voor het zelfde geldt zie je hem of haar binnen een week weer terug in het volgende stadje. Blijft een raar idee. Maar goed Airlie Beach dus, de eerst volgende grote stop moest Agnes Water worden waar weer een tripje op ons stond te wachten.

Maar niet echt alles ging volgens plan dit keer, eerste dag geen vuiltje aan de lucht, naar een nationaal park gereden om bij een waterval te gaan kijken, waar we dan toevallig ook nog konden "cliffjumpen" (foto's daarvan staan op facebook). Daar ongeveer een uurtje doorgebracht voor we verder reden om een slaapplaats te zoeken, uiteindelijk een gevonden in het plaatsje seaforth vlak aan het strand, dus niet een hele vervelende kampeerplaats. Ook stonden er een hoop mangobomen dus meteen even van de gelegenheid gebruik gemaakt om er een paar mee te nemen. Je blijft natuurlijk een backpacker! Volgende morgen weer alles ingeladen en klaar voor weer een roadtrip met als doel om nu toch maar in een keer door te rijden naar agnes water, wat nog een kleine 400km was. Zo gezegd zo gedaan, na een goed kwartier tot halfuur rijden besloot Meep-meep alleen dat hij het erg heet had, oftewel de motor oververhit. Snel ergens aan de kant van de weg gezet en gekeken wat we eraan konden doen. Nu zijn wij ook niet echt monteurs dus heel ver kwamen we niet. Besloten om eventjes te wachten en Meep-meep een beetje te laten rusten, gelukkig startte hij weer na een goed halfuur wachten in de brandende Australische zon. Maar helaas niet voor lang, we wilde het eerst volgende dorpje een garage opzoeken om daar te laten kijken wat er aan de hand was. Helaas had Meep-meep een ander idee en besloot er een goede anderhalve km voor de garage er nog maar eens mee te stoppen, dus je raadt het al er zat niet veel anders op voor ons dan te gaan duwen. Nu kan ik je zeggen dit is niet echt een aanrader, aangezien ook nog een groot gedeelte bergop was, maar badend in het zweet hebben we het uiteindelijk toch weten te halen! De monteur kon alleen nog niet meteen aan de slag omdat de motor uiteraard veel te heet was. Dat werd dus wachten voor ons, minimaal een uur. Nou zit er op dat moment ook niet veel anders op, dus plekje gezocht ergens op een grasveldje in de schaduw en wachten maar. Uurtje later besloot de monteur dat de motor koud genoeg was en na wat testjes zag het er niet echt heel denderend uit voor ons. Kleine samenvatting: de kleppen van de motor waren verbogen waardoor de kosten ongeveer opliepen tot een kleine $2000! En aangezien het bijna kerst is zouden we dus bijna 2 weken moeten wachten in dit kleine k**** dorpje voordat Meep-meep weer de oude was. Daar had niemand van ons natuurlijk zin in (of het geld voor), er zat dus niet veel anders op dan een ander vervoersmiddel te regelen en omze geliefde Meep-meep achter te laten. De monteur had nog wel een "wondermiddeltje" in de motor gegooid maar dat leek ook niet echt aan te slaan. Gelukkig zou er wel een greyhound bus stoppen in dit dorp en die zou een paar uur later vertrekken, geluk bij een ongeluk zullen we maar zeggen. Dus daar een kaartje voor gekocht en alles uit Meep-meep gehaald, beetje geprobeerd te inventariseren wat we wel of niet achter moesten laten, backpacks weer volgestouwd en klaar om te gaan. Gelukkig was Leon nog eigenwijs en wilde hij graag nog een "afscheidsritje" maken. Wij zeiden nog ja heeft geen zin en waarom doe je uberhäupt nog de moeite maar goed, Leon moest en zou een ritje maken. Nadat hij een tijdje wegbleef hadden wij al het idee dat hij ergens langs de weg stond met panne terwijl we toch echt over 45 minuten de bus moesten halen. Maar niets was minder waar, toen hij terug was kwam er een luid 'Hij doet het!, waarop wij allemaal zoiets hadden van ja is goed Leon. Dus Tim ook nog mee een ritje gaan maken, na een goede 10 minuten kwamen ze echter luid toeterend en schreeuwend terug omdat hij het echt weer bleek te doen. Je kunt je onze vreugde op dat moment voorstellen, van grootste dieptepunt in Australie naar een van de hoogtepunten toen ook de monteur zei dat hij wel eens blijvend gemaakt zou kunnen zijn. We hebben ook de komende paar uren de glimlach niet van ons gezicht gekregen. Meep-meep weer ingepakt en maar even snel een biertje gepakt in de bar om te vieren dat hij het weer deed, uiteindelijk dus toch een goude randje aan de dag! Nog even gezwaaid naar de Greyhoundbus die we dus niet meer hoefde te pakken en gaan met de banaan!

Volgende stop: Rockhampton aangezien we Agnes Water nooit meer konden bereiken door alle tijd die we hadden verloren. Nou bleek Rockhampton de biefstuk hoofdstad van Australie te zijn, en als je mij een beetje kent weet je dat ik een goed stuk vlees niet zo maar laat schieten! Toevallig was er in de stad ook nog een rodeo aan de gang waar een steakhouse aan vastzat dus eerst daar maar eens een kijkje gaan nemen, dit was alleen niet echt de sfeer die we zochten om avondje uit eten te gaan, dus maar snel iets anders gezocht wat in deze stad dus helemaal niet moeilijk is. Ik moet zeggen ze hebben gelijk hoor oprecht een van de beste stukken biefstuk die ik heb gegeten (ja zelfs beter als die bij Onsz). Mag ook wel in de biefstuk hoofdstad natuurlijk, daarna weer op tijd terug naar het hostel waar we vrij snel ons bed indoken, wat een verademing zeg een bed na al dat kamperen. Volgende ochtend weer uitgeslapen wakker geworden en dan uiteindelijk de tocht kunnen maken naar Agnes Water. Waar we nooit hadden gedacht dat we er met de auto aan zouden komen. Maar jawel het is ons gelukt, eenmaal aangekomen ingechecked en onze favoriete brabanders Twan en Tibor(uit Uden en Veghel) ook weer teruggezien. We hadden nog aardig wat tijd te doden tot onze Cast Away trip dus besloten om de volgende dag maar een ander tourtje te doen, Scooterroo, erg gaaf, de tour hield in dat we met oude amerikaanse choppers rond gingen touren door Agnes water en daar omheen. En met 6 gekken nederlanders kan dat nogal een bende opleveren, maar wel een erg gezellige bende! Volgende dag hebben Tim en ik geprobeerd onze surfskills een beetje bij te werken waar Eline haar eerste lessen kreeg, moet zeggen het viel me nog niet tegen was het niet alweer helemaal verleerd en Eline was een natuurtalentje!

Ondertussen was het alweer maandag, wat inhield dat we onze Cast Away trip eindelijk hadden, waar iedereen ook wel zin in had na zo'n turbulente week met de auto en alles. Even lekker uitrusten op een onbewoond eiland. s'ochtends werden we opgehaald en naar het vliegveld gebracht waar ons vliegtuigje al klaar stond, het was ook echt maar een vliegtuig'je' net groot genoeg voor 3 man en een piloot. Maar wel een hele ervaring om zo naar het eiland gevlogen te worden waar we op het strand landde. Eenmaal aangekomen was een groot deel van de groep al aanwezig, waaronder ook weer onze geliefde Jumbo collega's wat natuurlijk ook erg gezellig blijft! Maar we waren wel in de meerderheid van de 15 personen in onze groep waren er 10 nederlanders...Crazy dutchiesss!! Wat volgde waren 3 dagen gevuld met chillen op het strand, kanoeen op zee, zonsondergang bekijken, snorkelen, vissen uit de kano en op krabbenjacht oh en natuurlijk de gebruikelijke alchohol consumptie en drankspelletjes gedurende de avonduurtjes. Voor we het wisten was het al weer tijd om te gaan en na een korte fotosessie met het vliegtuigje was het tijd om te vertrekken al ging dat wel even duren omdat er maar 3 man per keer meekon. Maar ach er waren vervelendere plekken om te moeten wachten. Helaas waren er op het eiland geen douches of fatsoenlijke wc's zoals het ook hoort op een onbewoond eiland natuurlijk. Dus eenmaal terug in het hostel was het een verademing om even lekker te douchen. Nog een nachtje doorgebracht in Agnes Water en toen vrij snel richting Rainbow Beach vertrokken om Eline op tijd bij haar briefing voor Fraser Island te krijgen, al was er tussendoor nog wel even tijd om een bezoekje te brengen aan de belangrijkste rumdistileerderij van Australie, namelijk de brouwerij van Bundaberg. Waar we het verhaal van de brouwerij te horen hebben gekregen en Leon en Tim nog een overheerlijke rumproeverij hebben gedaan.(als ik hun mag geloven) maar er moest natuurlijk ook nog iemand rijden dus heb ik mezelf maar opgeofferd. Zo ben ik dan ook wel weer!

Vanuit Bundaberg alweer vrij snel aangereden richting Rainbow Beach waar we onze Fraser tour zouden gaan doen, wat wil zeggen in een 4x4 rondcrossen op het grootste zandeiland van de wereld, namelijk 124 km lang en 43 km breed, best aardig eilandje dacht ik zo. Maar daar moesten we nog wel een dagje op wachten wel hebben we Eline meteen afgezet bij het hostel omdat die dus Fraser een dag eerder had, en op tijd moest zijn voor de briefing die iedereen krijgt de dag van te voren. In de tussentijd zijn wij Rainbow Beach maar even gaan verkennen, niet dat dat lang duurde was eigenlijk maar een straat en dat was het. Maar zoals zovaak in Australie is er wel een wandelpad of ander mooi stuk natuur te zien. Dat was gelukkig ook zo dus hebben we daar de rest van onze dag maar mee gevuld totdat we zelf onze briefing hadden. Volgepakt met informatie na onze briefing konden we op tijd naar bed om ook op tijd te vertrekken richting het eiland. Met een groep van 32 man, onder leiding van onze tourgids "Beaver" moest alles dus op rolletjes lopen. Wat uiteindelijk ook zo bleek te zijn, Beaver heeft onze meerdere keren "Legends" genoemd en ook zinnen zoals "Best Group Ever" kwamen voorbij. Dit voornamelijk omdat we gewoon deden wat hij vroeg en dan is Beaver al snel tevreden. Buiten dat is ook niemand vastkomen te zitten in het zand, ik snap nog steeds niet hoe we dat gedaan hebben maar het is ons gelukt! Na 2,5 dag rondcruisen op een fantastisch mooi eiland was het weer tijd om terug te gaan naar het vasteland en een lekkere douche te nemen! Heerlijk om al dat zand uit elk plekje van je lichaam te schrobben, want dat is wel een van de nadelen aan een groot zandeiland, het gaat OVERAL zitten!

Next stop: Noosa, weer een van die mooie stadjes aan het water die Australie rijk is, ook hier stond weer een tourtje op de planning. Een kanotrip in het Gagaju Bushcamp, maar eerlijk gezegd kon je het niet echt een tourtje noemen. Wel werden we opgehaald en naar het kamp gebracht maar dat was het dan ook wel. Op het kamp aangekomen werden we naar onze slaapzaal gebracht wat eigenlijk nog niet eens heel erg tegenviel, het waren bedden die er uitzagen als hangmatten, comfortabeler dan je zou denken in ieder geval. Verder werd ons uitgelegd dat we de volgende morgen om 8:15 klaar moesten staan om te gaan kanoeen, geen probleem natuurlijk ben het ondertussen wel weer gewend om vroeg op te staan. Maar toen we van de andere kampgenoten hoorde dat je alleen op pad gestuurd wordt en niet echt een of andere briefing krijgt, hadden wij meer zoiets laten we lekker pas om 10 uur gaan. Uiteindelijk zijn we ook maar een van de 3 dagen op pad gegaan met de kano's. De rest van de tijd konden we films kijken in het kamp dus dat dan maar gedaan, ook wel prima dacht ik zo! Voordat we na het kamp weer vertrokken uit Noosa nog maar even drank ingeslagen omdat het hier "goedkoop" was. 2 dozen Corona voor $90 is hier een koopje en Tim heeft ook nog 3 dozen overheerlijke "Goon" ingeslagen voor $28. Dus bepakt en bezakt gingen we weer verder met ons avontuur langs de Oostkust.

Ondertussen zijn alle tourtjes van het Oostkustpakket opgebruikt en wordt het tijd om juist wat steden te bezoeken en nog maar een beetje te feesten aangezien we dat ook al een tijdje( lees: 3 dagen) weer niet gedaan hadden. Het was gelukkig ook weer tijd voor een grote stad: Brisbane!! Heerlijk stad als ik het zelf mag zeggen in de 2 dagen dat we er zijn geweest heb ik me in ieder geval prima vermaakt, beetje aan het stads strand liggen wat dus ook letterlijk een strand midden in de stad is. Rondlopen in de stad, beetje winkels afstruinen en s'avonds op stap, daar kom ik wel een paar dagen mee door. Verder hebben we in Brissie niet heel veel bijzonders gedaan dus daar ga ik jullie ook niet mee lastigvallen.

Ik hoor jullie denken is die blog nu nog niet af? Nope aangezien ik een hele tijd niet heb kunnen uploaden krijgen jullie een extra lange versie van mijn AussieAdventure is dat nou niet fijn! Maar jullie zijn er bijna hoor!

En we gaan door! Surfers Paradise, ofwel de Costa del Sol van Australie wat al prima klinkt als je er nog nooit bent geweest, heeft denk ik wel de mooiste skyline die ik tot nu toe heb gezien in Australie( Foto's volgen op fb) omdat onze planning steeds krapper wordt om met Nieuwjaar in sydney te zijn hebben we hier maar een dagje door te brengen. Maar met het geluk wat wij hebben was er een grote kerstparty vanuit ons hostel zodat we ook op maandag op stap kunnen! Met daarbij ook nog eens 2 gratis drankjes, en het wordt nog beter, we hadden uitgevonden als je de club uitging en weer opnieuw in de rij aansloot dat je weer nieuwe drankkaartjes kreeg. Dus uiteindelijk had iedereen zo'n 8 gratis drankjes en was het een goedkoop avondje :) In Surfers ook nog een groep erg gezellige Nederlanders tegengekomen wat de avond wel compleet maakte!

Ik denk dat ik er nu toch echt maar een einde aan ga breien en jullie kerst en nieuwjaar nog van me tegoed houden! Iedereen alvast een fijne jaarwisseling en maak er wat van in 2014

Cya mates!